CANICULA

CANICULA
CANICULA
Stella lucida in ore canis, quae quod Canem diem unum, noctemque antevertat, a Graecis Procyon, a Cicerone etiam Antecanis appellatur. Vide Erigone, et Caesii Caelum Astronomico-poeticum, p. 250. Salmasio proprie προκύων, qui et Canis minor Plinio, l. 18. c. 28. et minusculus Vitruvio, l. 9. c. 7. male a nonnullis confunditur cum stella maioris Canis lucidissima, quae Σείριος per excellentiam appellatur, cum alias, ab eodem lucis candore, omnia astra σείρια vocet Ibycus. Quamvis enim et stellam illam, quae in ore Canis, πρόκυνα appellent Graecorum nonnulli, eo quod in primore parte oris canis constituta prius oriatur, quam Canis totus: tamen hic προκύων, qui Sirius est, diversus est a sidere Ante-canis, quem et πρόκυνα dixêre, quod ante canem maiorem oriatur, vel, et Plinius, d. l. quod indicet Canis ortum, constitutus iuxta lacteum circulum etc. Vide infra in voce Procyon. Ab exortu autem Caniculae, ad alterum eiusdem exortum, anni sui spatium definiebant Aegyptii, ut supra diximus, ubi de Canario Anno: Orygem feram tradentes ea horâ ac momentô, quô id sidus exoriebatur, vocem emittere atque hôc indiciô, annui motus orbem absolutum esse, indicare. Imo Libyes omnes capras idem apud se facere inemorant, ut commodum exoriente cum Sole Caniculâ ad eam converterentur et vocem emitterent, quod signum esset certissimum sollemnis circuitus, ut videre est apud Plut. de Sollertia Animal. Quod nec de solis Libyae capris, sed de aliis etiam pecoribus ac iumentis, refert Antigonus ex Lyco. quam rem paulo aliter sic narrat Solinus, c. 32. Aegyptium limitem, qua ad Diacecaumenem tendit, incolunt populi, qui momentum, quô reparari mundum ad motus ferunt annuos, hôc studiô deprehendunt. Eligitur sacer lucus, in quo conseptant animalia diversissimi generis. Ea, ubi ad statum modum caelestis pervenit disciplina ---- alia ululant, alia mugiunt, quaedam stridunt etc. Porro Plin. loc. cit. Orygem appellat Aegyptus feram, quam in exortu eius contra stare ac intueri tradit, ac velut adorare cum sternuerit. Certe Aegyptios sternuente oryge, ortum Caniculae deprehendisse, traditum veteri Scholiasti Arati, Auctori Vitae Isidori apud Photium, Aliis. Uti autem Canis maior, Europae custos, aliis Canis Orionis: sic Canicula, Icarii canis fuisse dicitur Hygino: unde in Ceo Insul. quo Artici agrestes, qui Icarium interemerant, se receperunt, Aristaei monitu, ad liberandam peste terram Graeciam et praecipue Cyclades Insul. Caniculae sacra facta, eaque quotannis postmodum continuata esse, idem, ut et Diodorus, tradit. Vide Salmas. ad Solin. p. 144. 429. et seqq. 723. nec non infra in voce Canis. De canum vero, in exortu huius stellae, occidendi apud romanos more, retro diximus.

Hofmann J. Lexicon universale. 1698.

Игры ⚽ Нужна курсовая?
Synonyms:

Look at other dictionaries:

  • Canícula — Saltar a navegación, búsqueda Los días de las canículas (o de la canícula) son la temporada del año en que es más fuerte el calor, tanto en el hemisferio Sur como en el Norte. Coincide con el solsticio de verano, el 21 de junio, cuando al… …   Wikipedia Español

  • caniculă — CANÍCULĂ, canicule, s.f. 1. Perioadă în care steaua Sirius răsare şi apune o dată cu soarele (22 iulie – 23 august). 2. Căldură dogoritoare specifică zilelor calde de vară; arşiţă, zăpuşeală, năduf. – Din fr. canicule, lat. canicula. Trimis de… …   Dicționar Român

  • Canicula — Ca*nic u*la, n. [L. canicula, lit., a little dog, a diminutive of canis dog; cf. F. canicule.] (Astron.) The Dog Star; Sirius. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • canícula — sustantivo femenino 1. Uso/registro: literario. Periodo del año en que el calor es más fuerte: Ya ha llegado la canícula …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • canícula — (Del lat. canicŭla). 1. f. Período del año en que es más fuerte el calor. 2. Astr. Tiempo del nacimiento helíaco de Sirio, que antiguamente coincidía con la época más calurosa del año, pero que hoy no se verifica hasta fines de agosto …   Diccionario de la lengua española

  • Canicŭla — (lat., Hündchen), der Stern Sirius. Daher Caniculares dies (Canicularserien), Hundstage; u. Canicularperiode, altägyptischer Zeitcyclus von 1461 Jahren, s.u. Jahresrechnung …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Canicŭla — (lat.), der Hundsstern, Sirius (s.d.), der hellste Stern (α) im Sternbilde des Großen Hundes, auch als C. rubra, »der rote Hund«, bezeichnet …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Canicula — Canicŭla (lat.), Hundsstern, Sirius …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Canicula — [kə nik′yo͞o lə] n. 〚L, dim. of canis, dog: see HOUND1〛 Rare Sirius, the Dog Star * * * …   Universalium

  • canicula — v. canicola …   Enciclopedia Italiana

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”